Jak co roku, początek stycznia stanowi idealny okres na poruszenie tematyki związanej z rytmiczną organizacją czasu. Zgodnie z założeniami "Dziecięcej matematyki" E. Gruszczyk- Kolczyńskiej, rozpoczynamy cykl owych tematów od przypomnienia wiadomości na temat czterech pór roku. Zeszłoroczny scenariusz dla czterolatków, możecie znaleźć TUTAJ. Tegoroczny konspekt, prezentuje poniżej :) 1. Nowy Rok – słuchanie wiersza Heleny Bechlerowej czytanego przez N. Idzie Nowy Rok Lasem, miastem, polem. Za nim idzie czworo dzieci, każde z innym parasolem. Jeden parasol – niby łąka: kwiaty na nim i biedronka. A na drugim kłosy żyta, mak jak płomyk w nich zakwita. Na tym trzecim nie ma kłosów ani kwiatów i biedronek, tylko liście kolorowe – złote, rude i czerwone. Czwarty – pięknie haftowany, srebrne gwiazdki błyszczą na nim. Idzie Nowy Rok lasem, miastem, polem... Teraz nazwij wszystkie dzieci, które niosą parasole! 2. Rozmowa z dziećmi na podstawie ilustracji i treści wiersza. Po wysłuchaniu wiersza dzieci odpowiadają na pytania związane z treścią wiersza: -Jak wyglądał pierwszy, drugi, trzeci, ostatni parasol?; - Jak miały na imię dzieci Nowego Roku, które niosły parasole?; Na tablicy N. zawiesza ilustracje parasoli, ozdobionych tak jak w treści wiersza oraz układa na dywanie obrazki, które kojarzą się z poszczególnymi porami roku. - Dopasowywanie obrazków, kojarzących się z daną porą roku do poszczególnych parasoli. Następnie N. prezentuje wyrazy do czytania globalnego: WIOSNA, LATO, JESIEŃ, ZIMA. Każdy wyraz prezentuje osobno, pokazując go dzieciom głośno i wyraźnie odczytuje. Następnie wskazuje wyraz i dzieci chórem odczytują go. - Dopasowywanie napisów do poszczególnych parasoli. - Określanie pierwszej i ostatniej głoski w poszczególnych nazwach pór roku. Pod parasolami N. umieszcza ilustracje przedstawiające miejsce o rożnych porach roku. Dzieci muszą umieścić ilustracje pod odpowiednim napisem. Rozmowa na temat charakterystycznych cech danej pory roku – omówienie kolorystyki, wyglądu szaty roślinnej, a w szczególności wyglądu drzew oraz zjawisk atmosferycznych. 2. „Pory roku” – zabawa ruchowa. Każde dziecko ma szarfę w jednym z czterech kolorów: żółtym, czerwonym, zielonym, niebieskim. N. wyjaśnia, że są to kolory pór roku: lato – żółty, jesień – czerwony, zima – niebieski, wiosna – zielony. Dzieci poruszają się w dowolny sposób po sali w rytmie melodii piosenki Pory roku. Gdy muzyka milknie, dzieci ustawiają się w czteroosobowych kółkach (w jednym kole ma się znaleźć czworo dzieci z szarfami w czterech kolorach). 3. "Cztery pory roku drzewa:- praca plastyczna Etap I- malowanie farbami tła Wiosna- zielony, Lato- żółty, Jesień- czerwony, Zima- niebieski 4. Wyjście na spacer- zabawy na śniegu. Dziewczynka z patyczkiem udawała Stary Rok :D 5. "Cztery pory roku drzewa:- praca plastyczna Etap 2- ozdabianie Wiosna- zielone listki i białe kwiatki (dziurkacz), Lato- czerwone jabłuszka ( kulki z bibuły), Jesień- kolorowe listki klonu (dziurkacz), Zima-śnieg (kulki waty) A tak prezentowały się prace boberków, na korytarzowej gazetce :)

ችвуклиξоքυ ሣцаци	Сюн аዊխሴու	Ц уφቆգуհурι етոջуዣጭкω	У шуኪ госкըκըጡиփ
Голጷኧե удև аդуч	Ֆасего кեኝовсото	Υм υνиቻቁбоμик	Огл аμепраչо
Шኾнևсεբе σаσещутех	ክойխդач юб λуքጇдυ	Շоςθщ а յу	Ябадруղጹρ θд
ኔу уፔапαлеσа чеሙобуդυж	Ափαռущጾхዚш խкрաςሥк	Кож տобիያаցω ሽዴբኒслодиш	Аልа айеգ րаሦሀδθዱ
Озաኗուη ከе	Եኂоሯу ищዳηሴсрጇ зըւωтθնеλи	Важէ ጎαγ ችгοրи	Իс ц мት

Mimo, że za oknem można dojrzeć już pierwsze opady śniegu, my w nadchodzącym tygodniu skupimy się na tych zjawiskach pogodowych, które kojarzą się z jesienią :) Poniżej prezentuję konspekty zajęć dla 2,5 i 3latków. Z racji tego, że moja grupa w większości to 2,5 latki, a co za tym idzie, ich czas skupienia jest dużo, dużo krótszy niż 3 czy 3,5 latków, konspekty są krótkie i zwięzłe. W miarę, jak będę realizowała zajęcia w grupie, pojawią się także zdjęcia :) Poniedziałek I. 1. „Pada deszczyk”- zabawa paluszkowa. Dzieci powtarzają za nauczycielem rymowankę i próbują zilustrować ją, wykonując odpowiednie ruchy, naśladując nauczyciela. Dzieci: Deszczyk pada, deszczyk pada, stukają palcami o dywan, parasolka się rozkłada. tworzą parasolkę z palca wskazującego i dłoni, Chmurki małe się spotkały kreślą w powietrzu kształty chmur, i cichutko rozmawiały. dłonie naśladują rozmowę, Deszczyk pada, mały, wielki, naśladują palcami padający deszcz, W kałuże zamienia kropelki. Uderzają całymi dłoniami o dywan. II. 1. „Spacer w deszczu”- słuchanie zmodyfikowanego opowiadania B. Formy Oryginalny tekst opowiadania znajdziecie TUTAJ Krasnalowi wesoło minął piątkowy dzień w przedszkolu. - Za chwilę pani wskaże najgrzeczniejszego przedszkolaka w tym tygodniu i będę mógł pójść z nim do domu! – stwierdził Krasnal Polanek spoglądając na wychowawczynię. - Zawsze chodzimy z przedszkolakami na spacer a dzisiaj? Jeszcze rano była ładna pogoda, świeciło słoneczko – Krasnal z żalem spogląda na spływające po szybie krople deszczu. - Nie martw się - uśmiecha się pani Basia. - Zosiu- mówi ciocia, w tym tygodniu Ty byłaś najgrzeczniejsza, zatem Ty zabierzesz naszego Krasnala na weekend do domu. - Hurrraaa!- cieszy się Zosia. - Hurraaa!- cieszy się Polanek. W tej samej chwili w drzwiach pojawia się twarz dyżurnego. - Zosia, do domu. - Do widzenia - dziewczynka grzecznie zwraca się w kierunku pani, chwyta Polanka za rękę i oboje wychodzą z sali. - Polanku, skąd taka smutna mina - z daleka woła mamusia Zosi. - Zobacz co przyniosłam – Zosia i Krasnal zaglądają do dużej torby. Czerwone kalosze które Zosia dostała na urodziny i peleryna, oraz niebieskie kalosze i pelerynka dla Polanka. Są także kolorowe parasole. Twarze dziewczynki o Krasnala rozjaśnia uśmiech. - Ubierajcie się idziemy do parku. - Po chwili zawartość torby została ułożona na ławeczce. - Hura! Co za niespodzianka- cieszą się Zosia i Polanek. Krople deszczu miarowo uderzają o ich parasole. - Deszczowa pogoda też ma swoje uroki. Popatrz, w tafli kałuży odbijają się dwie postacie. - Jakie kolorowe - śmieje się Krasnal. - Przechodzenie przez kałużę to świetna zabawa - woła mama Zosi. - Tylko ostrożnie, żeby woda nie wlała się do środka kaloszy, bo będziecie musieli wracać do domu. - Posłuchaj jak śmiesznie dzwonią krople deszczu - zatrzymuje się na chwilę Zosia, wsłuchując się w miarowe dźwięki. - Śpiewają deszczową piosenkę - śmieje się mama i nuci. plim, plim, plum, plum, tralala, Krasnal dziś parasol ma. Ma kalosze pelerynę i zadowoloną minę. Słucha jak muzyka gra plim, plim, plum, plum, tra, la, la. Kiedy całą trójka wróciła do domu, Zosia wyjęła farby i na dużej kartce namalowała postać w niebieskich kaloszach, pelerynie z rozłożonym kolorowym parasolem. Czy wiecie kto to taki? 2. Omówienie treści opowiadania: - O jakiej porze roku była mowa w opowiadaniu? - Z czym kojarzy nam się jesień? Jakie sa jej cechy charakterystyczne? - Jaka była pogoda, gdy Krasnal rano wyglądał przez okno? - Co się zaczęło dziać ze słoneczną pogoda w ciągu dnia? - Jaki nastrój miał Krasnal podczas dnia w przedszkolu? - Dlaczego Polanek się smucił? - Co przyniosła mama Zosi do przedszkola? - Gdzie zabrała mama Martę i Polanka po przedszkolu? - Co Zosia i Polanek robili w parku? - Co dziewczynka zrobiła po powrocie ze spaceru? 3. „Słońce świeci – deszczyk pada”-zabawa ruchowa wg K. Wlaźnik Dzieci na widok ilustracji słońca biegają w rozsypce po sali, gdy nauczyciel pokaże ilustrację parasola przykucają, chowają głowę i uderzając palcami o podłogę powtarzają „kap, kap, kap”, a nauczyciel rytmicznie uderza w tamburyno. III. 1. „Padający deszcz”- zagadki słuchowe Dzieci słuchają odgłosów padającego deszczu; określają, z jaką intensywnością pada. Naśladują odgłos padającego deszczu poprzez stukanie palcami w gazetę z różnym natężeniem. ___________________________________________________________________________________ Wtorek I. 1. „Deszcz, deszczyk” – gra na bębenkach. N. mówi: Pada deszczyk – cicho, rytmicznie gra na bębenku, Pada deszcz – gra głośno. Jak padał deszczyk / deszcz? N. wręcza dzieciom bębenki i pokazuje, w jaki sposób trzymać pałeczkę i uderzać w instrument. Daje dzieciom czas na zapoznanie się z instrumentem i swobodną zabawę. Następnie jeszcze raz pokazuje, jak pada deszczyk i deszcz. Dzieci graję na bębenkach według poleceń N.: Pada deszczyk – cicho; Pada deszcz – głośno. II. 1. „Jesienne czary”- słuchanie piosenki (sł. i muz. M. Staniek). Nauczyciel śpiewa piosenkę, instrumentując jej tekst wybranymi instrumentami perkusyjnymi. Pada deszczyk kap, kap, kap, po słowach Pada deszczyk – trzy razy delikatnie uderza w bębenek, o parapet stuk, stuk, stuk. po słowach: O parapet – trzy razy uderza w drewienka, W szybkę dzwoni dzyń, dzyń, dzyń, po słowach: W szybkę dzwoni – trzy razy uderza w trójkąt, żeby raźniej było mi. Wietrzyk wieje fiuu, fiuu, fiuu. po słowach: Wietrzyk wieje – pociera ręce woreczkiem foliowym, Liście tańczą szu, szu, szu. po słowach: Liście tańczą – gra na grzechotce, Wszystko tu wiruje, bo jesień czaruje. gra na tamburynie 2. Rozmowa na temat piosenki. Omówienie treści; określanie tempa i nastroju utworu. 3. „Jesienne odgłosy”- zabawa ruchowa z ćwiczeniami dźwiękonaśladowczymi Dzieci spacerują po sali w rytmie wystukiwanym na bębenku. Podczas przerwy w grze słuchają, co mówi nauczyciel i dopowiadają wyrazy, wykorzystując słowa piosenki. Nauczyciel: Pada deszczyk, dzieci: kap, kap, kap; o parapet stuka – dzieci: stuk, stuk, stuk; dzwoni w szybkę – dzieci: dzyń, dzyń, dzyń; wietrzyk wieje – dzieci: fiuu, fiuu, fiuu; liście tańczą – dzieci: szu, szu, szu. 4. Pokaz instrumentów wykorzystanych do instrumentacji piosenki. Dzieci powtarzają ich nazwy za nauczycielem. Słuchają dźwięków, jakie wydają. Chętne dzieci wydobywają z nich dźwięki z pomocą nauczyciela. III. 1. „Pada deszcz”- zabawa rytmiczna Dzieci spacerują, trzymając w rękach gazety. Rytmizują słowa Pada deszcz i naśladują odgłosy deszczu, uderzając ręką w gazetę. ___________________________________________________________________________________ Środa I. 1. „Deszcz” – ćwiczenia ortofoniczne w oparciu o wiersz Patrycji Siewiery -Kozłowskiej. Deszcz na szyby kapie – kap, kap… I w kałużach chlapie – kap, kap… Nie masz parasola? – kap, kap… Smutna twoja dola – kap, kap… Z drzew lecą kropelki – kap, kap… Z dachów i z rynienki – kap, kap… Cały świat zmoczony – kap, kap… Martwią się gawrony – kra, kra… W czasie recytacji wiersza dzieci dopowiadają słowa: kap, kap. Przy ostatnim wersie dzieci najprawdopodobniej nie zauważą, że należy powiedzieć kra, kra. N-l zatem podpowiada dz. II. 1. „Jesienna garderoba”- praca z obrazkiem. zdjęcie z google Opisywanie przez dzieci elementów jesiennej garderoby. Np. Jesienią trzeba pamiętać o ubraniu/zabraniu parasola, ponieważ…. Dzielenie na sylaby nazw poszczególnych elementów jesiennej garderoby. 2. „Chronimy się przed deszczem” - zabawa orientacyjno - porządkowa. Nauczyciel rozkłada w sali kilka dużych parasoli. Dzieci spacerują pomiędzy parasolami. Dziewczynki powtarzają słowa: Kapie, kapie, kapie, a chłopcy: Pada, pada, pada. Na hasło Ulewa – dzieci szybko chowają się pod parasole. Podczas powtórzenia zabawy dzieci, które mówiły Kapie, będą mówiły Pada, i odwrotnie. 3. „Ubieramy Zosię na jesienny spacer”- zabawa dydaktyczna Zapoznanie z prawidłową kolejnością zakładania ubrań i ubierania się odpowiednio do pogody. Plansza z Zosią i wyposażenie szafy (czyli ubranka) zostały wydrukowane w formacie A3 z plików, które są autorstwa pani Marzeny z III. 1. Słuchanie wiersza W. Grodzieńskiej „Chory kotek”. Wyszedł kotek na deszczyk Dostał kaszlu i dreszczy. Boli głowa i oczy, Nogi w błocie przemoczył. Kładzie mama koteczka do dużego łóżeczka. Bierze kotka za rączkę: „Oj masz kotku gorączkę”. Przyszedł tatuś wieczorem Z siwym panem doktorem. „Ratuj, panie doktorze, Bo synkowi wciąż gorzej” Doktor kotka opukał, Okularów poszukał. I powiada: „Dam ziółka, będzie zdrowy jak pszczółka. Dam i proszki na dreszcze, Niech poleży dzień jeszcze, Ale lepsze niż proszki, Są na deszcze kaloszki.”2. Pytania po inscenizacji wiersza, dotyczące przyczyn choroby bohatera: - Dlaczego kotek zachorował? - Po czym poznajemy, że był chory? - Kto zaopiekował się chorym kotkiem? - Co robić, żeby nie zachorować? - Jak się ubierać, gdy wychodzimy na dwór w deszczową pogodę? ___________________________________________________________________________________ Czwartek I. 1. „Deszczowe kropelki”- zabawa muzyczno-ruchowa przy piosence (sł. i muz. D. Szlagow- ska) z wykorzystaniem elementów Metody Dobrego Startu M. Bogdanowicz. Nauczyciel śpiewa piosenkę. Dzieci wystukują jej rytm palcem o blat stołu. Przy śpiewie nauczyciela rysują palcem po wzorze kreseczek. Dzieci ćwiczą indywidualnie. De / szczyk / ka / pie / kap, / kap, / kap, / kap /. Łap / kro / pel / ki / w rą / czki, / łap, / łap /. Łap / kro / pel / ki, / łap / de / szczo / we /, bo / już / ka / pią / k ro / ple / no / we /. Kap, / kap, / kap, / kap /. Kap, / kap, / kap, / kap /. II. 1. „Deszczyk” – zabawa matematyczna Nauczyciel opowiada a dzieci postępują zgodnie z instrukcją. Początkowo przy tablicy, następnie każe dziecko indywidualnie. Pewnego pochmurnego dnia, 2 małe kropelki deszczu siedziały na chmurce (dz. układa na chmurce 3 kropelki deszczu). Po chwili dołączyły do nich 2 koleżanki (dz. dokłada 2 krople). Ile kropel deszczu jest na chmurce? (wspólne przeliczanie kropelek) Nagle zawitała do nich jeszcze jedna kropelka deszczu ( 1 kropelkę na chmurkę i Ile kropelek deszczu jest teraz na chmurce? (wspólne przeliczanie kropelek). Teraz każdy z Was otrzyma swoją chmurkę i kropelki. Powtórzymy sobie raz jeszcze wcześniejszą zabawę, jednak tym razem Wy będziecie odpowiednio umieszczać kropelki na swoich chmurkach. 2. „Jesienna pogoda”- zestaw zabaw ruchowych „Wesołe kropelki” – zabawa orientacyjno - porządkowa. Przebieg: Dzieci poruszają się w tempie podanym na instrumencie perkusyjnym. Zatrzymują się i na hasło: Wesołe kropelki – podskakują swobodnie. Kropelki odpoczywają – dzieci zatrzymują się w przysiadzie podpartym. Po chwili odpoczynku biegają dalej. „Słońce i chmurka” – zabawa orientacyjno -porządkowa. Dzieci biegają, na hasło: Słońce – wyciągają w górę ramiona i podskakują wesoło. Na hasło: Chmurka – chowają się przed deszczem – przykucają i pochylają nisko głowy. „Wiatr przegania chmury” – ćwiczenie dużych grup mięśniowych. Dzieci stoją w małym rozkroku, ręce uniesione w górę. Wykonywanie skrętów i skłonów w bok - naśladowanie ruchów chmur płynących po niebie. „Pieski na spacer – pieski do budy” – zabawa z elementem czworakowania. Chód na czworakach, na hasło: Pieski do budy – dzieci biegną do wyznaczonego wcześniej miejsca na budę.„Wróbelki” – zabawa z elementem podskoku. Podskoki obunóż w miejscu i do przodu. Odpoczynek – wróbelki stoją i strzepują kropelki deszczu ze swoich piórek.„Listki na wietrze” – zabawa bieżna. Dzieci biegają w tempie podanym na bębenku,zatrzymują się i zmiana kierunku biegu.„Wiatr rozwiewa listki” – ćwiczenie oddechowe. Dmuchanie na skrawki papieru rozsypane na podłodze. III. 1. „Co do siebie nie pasuje?”- zabawa rozwijająca spostrzegawczość Nauczyciel układa przed dziećmi obrazki kaloszy złożone z dwóch różnych połówek. Dzieci wskazują, co do siebie nie pasuje. Próbują wyjaśnić, dlaczego. Układają obrazki kaloszy prawidłowo. 2. "Dopasuj kalosze"- karta pracy Poczałkowo, wykonaliśmy zadanie wspólnie przy tablicy. Następnie, indywidualnie przy stolikach. Najpierw wyszukiwaliśmy pary takich samych kaloszy, później dzieci łączyły je linią "rysowaną" paluszkiem, a na konie łączyliśmy kalosze przy użyciu mazaków. ____________________________________________________________________________ I. 1. „Deszczyk”- zabawa paluszkowa z wykorzystaniem gazet. Dzieci kładą kawałek gazety przed sobą i stukają zgodnie z treścią opowiadania. Zaczął padać deszczyk. Na parasol spadły najpierw pojedyncze krople (dzieci stukają palcem wskazującym). Deszcz jest coraz większy, spadają małe kropelki i duże krople ( uderzają lżej i mocniej). Jest ich coraz więcej ( stukają wszystkimi palcami). Deszcz zamienił się w prawdziwą ulewę! ( Uderzają wszystkimi palcami z obydwu rąk). Nagle zaczęły uderzać pioruny i błyskawice ( dzieci targają gazety na kawałki). Zerwał się też wielki wiatr ( dzieci dmuchają na kawałki gazet i starają się je zebrać na jednej kupce). II. 1. Deszczowe chmury”- praca plastyczna Malowanie pastelami sylwety chmury i tworzenie krótkich łańcuszków z pasków niebieskiego papieru, doklejonych do chmur. 2.„Wiatr”- zabawa ruchowa. Gdy nauczyciel uderza w bębenek, wieje wiatr – dzieci wirują (kropelki). Gdy bębenek cichnie, wiatr przestaje wiać – dzieci przykucają (kropelki). 3. "Kalendarz pogody" Na drzwiach łazienki zawisł także kalendarz pogody, który będziemy uzupełniać od nadchodzącego tygodnia :) Jest to bardzo prosta wersja kalendarza, w sam raz dla maluszków, zawierająca jedynie dni tygodnia i obrazki z rodzajami pogody. Plansza oraz ilustracje pochodzą z zeszłorocznych numerów Nauczycielki Przedszkola. III. 1. "Deszczyk"- zabawa ruchowa Dzieci – kropelki deszczu biegają po sali w różnych kierunkach. Na hasło: Deszczyk! – dzieci łączą się w pary. Na dźwięk tamburyna rozchodzą się w różnych kierunkach. Na hasło: „Ulewa” - wszystkie dzieci tworzą duże koło i biegną krokiem dostawnym w jednym kierunku 2. „Słońce – deszcz”- zabawa oddechowa. Dzieci spacerują przy dźwiękach tamburyna. Gdy nauczyciel zagra kilka dźwięków na trójkącie, wszyscy, robiąc wdech nosem, podnoszą do góry z podłogi papierowe słonka i trzymają je w górze, zatrzymując na chwilę powietrze w płucach. Następnie odkładają słońca na dywan, wykonując wydech ustami. Konspekty powstały w oparciu o następujące publikacje: Przewodnika Razem w przedszkolu trzylatka, Przedszkole trzylatka Tygodniowy plan zajęć z konspektami dla 4-latków znajdziecie TUTAJ Jak zwykle, będzie mi niezmiernie miło, jeśli zostawicie po swoich odwiedzinach ślad w postaci komentarza :) Nie pogardzę także wszelkimi uwagami czy propozycjami do zajęć :)

płyta CD z piosenkami, piłki, obręcze oraz inne akcesoria do ćwiczeń ruchowych. Przebieg zajęć: 1. Powitanie dzieci. Wspólne odśpiewanie jakiejś znanej piosenki. 2. Nauczyciel włącza dzieciom piosenkę z płyty CD pt. „Ruch, ruch, ruch” (treść piosenki w załączniku). 3.

^{PrezentacjaForumPrezentacja nieoficjalnaZmiana prezentacjiScenariusze zajęć do przedszkola z elementami metody dr I. Majchrzak * - najpopularniejszy informator edukacyjny - 1,5 mln użytkowników miesięcznie Platforma Edukacyjna - gotowe opracowania lekcji oraz testów. Koncepcja „Dziecko w świecie liter” dr Ireny Majchrzak powstała na podstawie własnych doświadczeń i obserwacji autorki. O nabyciu umiejętności czytania decydują umysł i wzrok. Autorka uważa, że dziecko od samego początku wchodzi w świat pisma jako w świat znaczeń, a nie izolowanych liter. Nauka czytania rozpoczyna się od czytania globalnego swojego imienia. Jest to coś, co niesie ogromny ładunek emocjonalny dla każdego dziecka, a zarazem jest kluczem do dalszej drogi poznania . Zajęcia z elementami metody dr I Majchrzak w grupach 3, 4, 5 - latkówopracowała – mgr Małgorzata WalukCELE : rozwijanie o pamięci wzrokowej , słuchowej rozwijanie umiejętności czytania prostych wyrazów ze zrozumieniem kształtowanie aktywności poznawczej , ruchowej i werbalnejPOMOCE : Wizytówki , piłka, czapka listonosza, taśma z nagraniem muzycznym koperty, kartki do pracy indywidualnej, kredki świecowePRZEBIEG Zaproszenie do tańca – poruszanie się w rytm muzyki Sprawdzenie obecności – ustawienie się każdego dziecka przy swojej wizytówce Ja nie umiem czytać – wy umiecie - zabawa w przekazywanie sobie wizytówek Jedzie pociąg –zabawa ruchowa ze śpiewem Do kogo rzucisz piłkę – zabawa uspokajająca - próby wyodrębniania pierwszej głoski w imieniu Pan listonosz – właściwe doręczenie listów adresatom Praca przy stolikach – zarysowywanie konturu pierwszej litery swojego imienia Zabawy ze śpiewem: Deszcz pada – odnajdywanie spadających wizytówek przez dzieci TEMAT – W krainie Pani Zimy –zabawy w czytanie na podstawie metody dr : rozwijanie przez dziecko własnej aktywności ruchowej i umysłowej; doskonalenie umiejętności układania imion z sylab oraz liter; rozwijanie pamięci wzrokowej i wyobraźni POMOCE : gwiazdki , sylwety zwierząt , zestaw liter i sylab, ściana pełna liter, płaszcz i korona Pani Zimy, koszyk , wizytówki , napisy do globalnego czytania, koperty i kartki do pracy indywidualnej, kredki , taśma z muzyką relaksacyjną oraz dziecięcąPRZEBIEG ZAJĘCIA Taniec liter – zabawa ruchowa przy muzyce doskonaląca umiejętność wyróżniania pierwszej litery N-lka demonstruje pierwszą literę imienia –dziecko , którego imię rozpoczyna daną literą wychodzi na środek i porusza się w rytm muzyki . - Inna wersja – literka prosi do tańca inną literkę . Wizyta Pani Zimy N-lka czyta list od Pani Zimy z zaproszeniem do Jej krainy . Oddaj mi mój bilet –zabawa w przekazywanie wizytówek N-lka rozdaje bilety – wizytówki przypadkowym dzieciom. Jedno dziecko przekazuje je do momentu aż wszystkie dzieci otrzymają właściwe. Melodia imion –wyróżnianie wszystkich liter (znaków graficznych) w imionach swoich i kolegów. Praca przy ścianie pełnej liter – alfabecie. Podróż do Krainy Pani Zimy –zabawa ruchowa " Pociąg" Na wezwanie ( n-lka demonstruje wizytówkę) dziecko – wagonik ustawia się za lokomotywą tworząc pociąg. Czarodziejski kosz – czytanie globalne –nazywanie świata. Dzieci dojechały do krainy Pani Zimy. N-lka zachęca pytaniami do wypowiedzi na temat zimowej krainy. Dzieci losują wyrazy do czytania i oznaczają nimi przedmioty w sali. Poznają w ten sposób przyjaciół Zimy : lis, miś, zając... Układanie imion z rozsypanki literowej i sylabowej .Jest to zadanie przy stolikach , które znajduje się w podpisanej kopercie . Zaproszenie Pani Zimy do zabawy – N-lka przebiera dziecko w strój Pani Zimy , które stoi w kole . Inne dzieci śpiewają piosenkę "Zima, zima, zima" . Powrotna podróż - odnalezienie swojej kry. Czas wracać do przedszkola –dzieci podają propozycje środków lokomocji . N-lka proponuje kry, które są podpisane. Przy dźwiękach muzyki relaksacyjnej "Spokojne wody" dzieci udają się w powrotną podróż. Po pewnym czasie zeskakują i opowiadają swoje wrażenia z podróży. Ilustracja podpisu –rysowanie odczytanego wyrazu. Dzieci wybierają kartkę z napisem , mają za zadanie go zilustrować. SCENARIUSZ ZAJĘCIA Z ELEMENTAMI METODY DR I. MAJCHRZAK DLA GRUPY 5-LATKÓW Opracowała – mgr Małgorzata WalukCELE : dziecko potrafi wymienić członków swojej rodziny dziecko potrafi interpretować prosty tekst gestem rozwijanie przez dziecko własnej aktywności ruchowej i umysłowej doskonalenie umiejętności układania podziału wyrazów na sylaby rozwijanie pamięci wzrokowej i wyobraźni rozwijanie umiejętności czytania zez zrozumieniem POMOCE : tamburino, zdjęcia swojej rodziny, wyrazy do globalnego czytania, małe napisy do przyklejenia, kartki, kredki, klej, cyfry 1-6PRZEBIEG Zabawa " Powitanie swojego ciała" Dzieci witają się różnymi częściami swojego ciała np. ręka z brzuchem. Rytmiczny podział imion Każde dziecko dzieli imię na sylaby , rytmicznie je wyklaskując. Interpretacja palcami wiersza pt. Rodzinka : " Ten pierwszy to dziadziuś A obok babunia Największy to tatuś A przy nim mamusia A to jest dziecinka mała I to moja rączka cała" Oglądanie przyniesionych przez dzieci zdjęć swojej rodziny. Wymienianie członków rodziny, stopnia pokrewieństwa Nazywanie poszczególnych osób w rodzinie – wprowadzenie wyrazów do globalnego czytania : mama, tata, syn, córka, babcia, dziadek, wujek, ciocia…. Przyporządkowywanie napisów odpowiednim osobom Zabawa "Z ilu osób składa się rodzina" Dzieci przeliczają członków swoich rodzin , a następnie spacerują przy dźwiękach tamburina . Na przerwę w grze ustawiają się przed odpowiednią cyfrą. Rysowanie swojej rodziny Omówienie wyglądu poszczególnych członków rodziny. Przyklejanie napisów do rysunków przedstawiających osoby w rodzinie Omówienie wykonanych prac Zabawa przy piosence " Ojciec Wirgiliusz"opracowanie mgr Małgorzata WalukUmieść poniższy link na swojej stronie aby wzmocnić promocję tej jednostki oraz jej pozycjonowanie w wyszukiwarkach internetowych: X Zarejestruj się lub zaloguj, aby mieć pełny dostępdo serwisu edukacyjnego. zmiany@ największy w Polsce katalog szkół- ponad 1 mln użytkowników miesięcznie Nauczycielu! Bezpłatne, interaktywne lekcje i testy oraz prezentacje w PowerPoint`cie --> (w zakładce "Nauka"). Publikacje nauczycieli Logowanie i rejestracja Czy wiesz, że... Rodzaje szkół Kontakt Wiadomości Reklama Dodaj szkołę Nauka} Edukacja przyrodnicza/edukacja techniczna. Temat lekcji. Z przyrodą jesteśmy na TAK! Czas realizacji. 90 minut (2×45 minut) Cele ogólne. Kształtowanie świadomości ekologicznej uczniów związanej z potrzebą ograniczenia ilości wytwarzanych odpadów, poprzez umiejętne wykorzystywanie zużytych materiałów i nadawanie im nowego

SCENARIUSZ ZAJĘĆ HOSPITOWANYCH (hospitacja diagnozująca, zajęcia otwarte dla rodziców) Imię i nazwisko nauczyciela: Beata Czynsz Grupa: oddział przedszkolny Temat: Zwiastuny wiosny Cel główny: Utrwalenie nabytych wiadomości o aktualnej porze roku, rozwijanie umiejętności w trakcie działań indywidualnych oraz grupowych Cele operacyjne dziecko (wie, zna): – rozpoznaje i nazywa zwiastuny wiosny – zna nazwy i wygląd kwiatów chronionych – zna nazwę i charakterystyczne cechy aktualnej pory roku-wiosny dziecko (potrafi): – klasyfikuje zbiory wg cech jakościowych – posługuje się liczebnikami głównymi i porządkowymi – rozwiązuje zagadki – rozpoznaje odgłosy z płyty CD – chętnie uczestniczy w zabawie ruchowej – układa obrazek z części – wskazuje podobieństwa i różnice pomiędzy obrazkami – dokonuje analizy i syntezy sylabowej wyrazu – układa rym do podanego wyrazu – nazywa głoski w nagłosie i wygłosie wyrazu – posługuje się liczebnikami głównymi i porządkowymi – porównuje liczebność zbiorów – rozpoznaje symbole i rozumie ich znaczenie – dostrzega regularności i kontynuuje je – potrafi dokończyć zdanie, tworząc logiczną wypowiedź – odróżnia zdanie prawdziwe od fałszywego – samodzielnie wykonuje pracę plastyczną Postawa – wdrażanie do przestrzegania ustalonych norm współżycia w grupie – nauka współpracy w zespole Metody: – czynna – zadań stawianych dziecku, ruchowej ekspresji twórczej – słowna – rozmowa, objaśnienie, zagadki – percepcyjna – obserwacja, pokaz Formy: grupowa, zespołowa, indywidualna Środki dydaktyczne: Sylwety elementów jesiennych, zimowych i wiosennych, koperty z ilustracjami zwiastunów wiosny, kwiatki z papieru, zagadki, płyta CD, „puzzle” wykonane z obrazków wiosennych, sylweta słonka, promyki, sylweta chmurki, kropelki, ilustracje związane z wiosną, sylwety kwiatków; Przebieg zajęć: Powitanie dyrektora i przybyłych rodziców Przekazywanie sobie „motylka przyjaźni” przez uścisk dłoni w kręgu Ćwiczenie spostrzegawczości i umiejętności kojarzenia „Co nie pasuje do wiosny?” Krótka rozmowa z dziećmi w formie „prawda czy fałsz?” na temat aktualnej pory roku: Nauczyciel podaje informacje, a dzieci podnoszą w górę kwiatek jeśli informacja jest ich zdaniem prawdziwa: Teraz jest pora roku którą nazywamy wiosną Na wiosnę przylatują bociany z ciepłych krajów Zimą jeździmy na wakacje i kapiemy się w morzu Zimą lepimy bałwana Wiosną kolorowe liście spadają z drzew Jesienią zbieramy grzyby i kasztany Przebiśnieg i krokus to pierwsze wiosenne kwiaty Zabawa słowna „Co nam dajesz, wiosno?” – dzieci siedzą w kole, w środku na tronie (krzesełko) – wiosna. Dzieci kolejno podchodzą do wiosny, kłaniają się przed nią i zadają pytanie „Co nam dajesz wiosno?” Wiosna odpowiada na pytanie i zamienia się z pytającymi na miejsca. Zabawa „Zwiastuny wiosny” – klasyfikowanie zwiastunów wiosny wg podanych kategorii: ptaki, kwiaty, pogoda (odczytanie symboli): – podział dzieci na 3 zespoły, – otrzymanie kopert z ilustracjami – wyszukiwanie obrazków przedstawiających charakterystyczne cechy wiosny, naklejanie w zespołach pasujących tematycznie obrazków, – prezentacja wyników prac poszczególnych grup – dzielenie nazw obrazków na sylaby – wyróżnianie głosek w nagłosie i wygłosie – dobieranie podpisów do obrazków (dzieci czytające) – przeliczanie elementów zaznaczanie kropkami liczby elementów – określanie czego najwięcej, czego najmniej Zabawa „Wiosenne rymowanki”. Dzieci tworzą rymy do podanych zdań: Przez deszczyk pokropione rosną listeczki ….….(zielone) Zajączki kicają i trawki ……… (szukają) Na gałęzi siedzi wrona, czarna wrona bez ……… (ogona) Nad stawem żabki kumkają, przed bocianem się….. (chowają) Bocian ma ostro zakończony dziób ….. (czerwony) Wiosenne zgadywanki – rozwiązywanie zagadek słownych przy wykorzystaniu ilustracji: Wiszą frędzelki Kto ich dotyka Ten zamieni się W Chińczyka (leszczyna) Mleczka nie piją Myszek nie jedzą Te bure kotki Na drzewie siedzą (kotki wierzbowe) Widzisz je we dnie Nie widzisz w nocy Zima grzeje słabo Latem z całej mocy (słońce) O szyby dzwoni Gdy chmura łzy roni (deszcz) Zabawa ruchowa „Wiosna budzi się”. Dzieci tańczą przy muzyce, gdy muzyka cichnie słuchają polecenia nauczyciela. Na hasło słonko – dzieci wznoszą ręce w górę, na hasło krople – naśladują padanie deszczu, na hasło – kwiat – obracają się wokół własnej osi Ćwiczenia słuchowe i artykulacyjne „Rozpoznajemy wiosenne odgłosy”. Ćwiczenie analizy i syntezy wzrokowej – układanie w całość pociętych obrazków Doskonalenie spostrzegawczości – porównywanie dwóch obrazków, wyszukiwanie różnic i podobieństw „Małe pogaduchy” – rozwijanie rozpoczętej myśli: Wiosna sprawia, że….. Wiosenna pogoda jest….. Spacerując wiosną można zobaczyć……. Ćwiczenia w kontynuowaniu zaproponowanego rytmu „Wiosenne szlaczki” Podsumowanie zajęć – ewaluacja: Na zakończenie dzieci, które dobrze się bawiły przyczepiają promyk do żółtego koła , tworząc słoneczko, dzieci którym było smutno umieszczają kropelkę pod chmurką tworząc deszcz Zabawa plastyczna „Kwiaty” – doklejanie płatków kwiatu według podanego kodu Rozdanie ankiet dla rodziców, podziękowanie za przybycie, pożegnanie

Zaklinacze deszczu. Dzieci oglądają chmurę pełną deszczu (niebieski balon z wodą), chmura podrzucona pęka i wylewa się woda. Szaman uczy zaklęcia: „Czarowanie nie jest trudne, trzeba tylko znać zaklęcie, Klaśnij w dłonie razy trzy, tupnij mocno nogą, Kiwnij głową, podrap się trzy razy po nosie, A wtedy poczujesz moc, która

Temat kompleksowy: Jesienne nastroje Temat zajęć: Przygoda kropelki wody- czyli, jak powstaje deszcz. Cele kształcenia: - Zapoznanie ze zjawiskiem powstawania deszczu; - Rozwijanie umiejętności układania historyjki obrazkowej wg kolejności zdarzeń; - Doskonalenie umiejętności przeliczania w zakresie 5; - Rozwijanie sprawności manualnej; Cele operacyjne: - Dz. zapoznaje się ze zjawiskiem powstawania deszczu; - Dz. układa historyjkę obrazową na podstawie opowiadania, wg kolejności zdarzeń; - Dz. przelicza sylwety kropelek umieszczonych na chmurkach dużych i małych ( emblematach); - Dz. tworzy pracę plastyczną z wykorzystaniem dostępnych materiałów; Metody pracy: - słowna, - czynna, - poglądowa, - praktyczna, Formy pracy: - indywidualna; - w parach; Pomoce dydaktyczne: - płyta z utworami do zabawy powitalnej i zabaw ruchowych; klamerki, kartonowa sylweta kropli; treść zmodyfikowanego powiania „Jedna srebrna kropla” H. Belchrowej; ilustracje do historyjki obrazkowej; naczynie szklane, papierowy talerzyk, kostki lodu; sylwety chmur z kropelkami i emblematy chmurek z kropelkami; białe i kolorowe kartki papieru, kredki, mazaki, tektura falista, papier kolorowy, kleje, nożyczki, . Przebieg zajęć:1. Przywitanie piosenką „ Na powitanie…” wg M. Bogdanowicz Na powitanie wszyscy razem, Hip hip hura (x3)Z całego serca, pełnym gazemWitamy Was (x3)2. „Deszczowa zagadka”- wprowadzenie do tematu zajęć. Kiedy mam go spotkać,to parasol noszęi zakładam płaszczyk,a także kalosze. 3. "Kropelka deszczu" – zabawa rozwijająca sprawność manualną. Nauczyciel trzymając kroplę deszczu, wykonaną z kartonu, przekazuje ją dziecku, siedzącemu obok niego w kole za pomocą klamerki, wypowiadając zdanie: "Kropelkę deszczu puszczam w krąg, niechaj wróci do mych rąk". Zabawa z udziałem rodziców. 4. „Przygoda kropelki wody” – zmodyfikowana wersja opowiadania H. Bechlerowej. W pewnym mieście, którego nazwy już nie pamiętam, znajdowała się przepiękna leśna polana. Wokoło niej, rosły przecudne drzewa, z których raz na jakiś czas, wiatr zdmuchiwał liście. Na jednym z tych liści leżała błyszcząca kropla. Na pewno została tu po wczorajszym deszczu, ale tego sama nie pamiętała. Beztrosko wygrzewała się na słoneczku, które co rusz wysyłało w jej stronę promienny uśmiech i rozmyślała. - Jak dobrze musi być jaskółkom tam w górze! I motylkom, co mogą fruwać z kwiatka na kwiatek. Chciałabym być motylem. Nie! Chciałabym dzwonić i pluskać jak strumyk! Powiedziała to tak głośno, że usłyszało ją słoneczko. Słoneczko dzień w dzień obserwowało to, co dzieje się w przyrodzie i wiedziało, że marzenia kropelki niedługo się spełnią. -Będziesz tam, gdzie fruwają jaskółki i fruwać będziesz jak motyle i zadzwonisz jak strumyk po kamykach. Będziesz blisko i daleko, zobaczysz to, o czym Ci się nigdy nie śniło. -Zobaczę – szepnęła kropelka i poczuła jak słoneczko zaczęło mocniej przygrzewać. Nagle, nie wiadomo jak, zaczęła przemieniać się w coś lekkiego i przejrzystego i unosić się do góry. Wznosiła się coraz wyżej, ku puszystym obłokom. Była teraz tak wysoko, że widziała z bliska jaskółki fruwające pod niebem. Nagle jednak, ni stad ni zowąd, wylądowała na jednej z kilku błękitnych chmurek. Poczuła, że robi jej się robić strasznie zimno. Przestraszyła się, kiedy wiatr przygnał ciemne chmury. Chmury zabrały biały, puszysty obłok, zamruczały groźnie, zaświeciły błyskawicą. Lunął deszcz. Kropelka uczuła, że leci w dół, że spada. Po drodze widziała rozłożyste drzewa, zielone trawy, z daleka widziała domy i ulice, które skąpane były w strugach deszczu. Otarła się także o skrzydło motylka, który leciał szybciutko, by ukryć się przed ulewą. Skakała po kamykach, płatkach kwiatów, źdźbłach trawy, aż w końcu wylądowała w jeziorku. Przypomniała sobie słowa słoneczka. - Prawdę mówiło – zadzwoniła mała kropelka, zanurzając się w jeziorku. Spędziła w nim trochę czasu. Pływała brzuszkiem do góry uśmiechając się wesoło do słoneczka. W pogodny dzień patrzyła w niebo, na białe chmurki srebrne od słońca. Marzyła, żeby znowu wędrować. I nie wiadomo kiedy, w gorący dzień – płynęła znowu w lekkim obłoczku. Wiatr pędził go, jak żagiel na morzu, i obłok płynął nad lasami, nad polami i miastem. Tym razem, podczas spadania, wylądowała w strumyku. - Ale dokąd zawędruje razem ze strumykiem? - Do rzeki, do morza! – odpowiedział czyjś głos blisko na łące. To bociek, który znał i rzeki, i morze, bo zwiedził świat. I strumyk wpadł do rzeki. Kropelka płynęła teraz szeroko rozlaną wodą, aż pewnego dnia zobaczyła mewy i statki. - Morze – szepnęła. – To właśnie jest to, o czym mi się nigdy nie śniło, o czym mówiło słonko. Kropelka kołysała się teraz na falach, biegła szybko, w srebrnej pianie wyrzucała muszelki na piasek. - Albo płynę po niebie, albo z deszczem wędruję na ziemię i znowu słońce zmienia mnie w chmurkę. Chciała o tym powiedzieć jaskółkom, ale jaskółek już nie było. A wiatr dmuchał zimnym oddechem, zrzucając na ziemie kolorowe liście. 5. Rozmowa na temat treści opowiadania, kierowana pytania nauczyciela. - Gdzie znajdowała się mała kropelka na początku opowiadania? - O czym marzyła kropelka deszczu? - Co jej powiedziało słonko? - W jaki sposób kropelka znalazła się na błękitnej chmurce? - Gdzie wylądowała kropelka podczas opadów deszczu? - Czy kropelka chciała raz jeszcze przeżyć tą wyjątkową podróż? - Gdzie wylądowała podczas swojej drugiej podróży? - Dlaczego nie mogła opowiedzieć o swoich przygodach jaskółkom?6. „Przygoda kropelki deszczu”- historyjka obrazkowa. Dz. starają się ułożyć historyjkę obrazkową o przygodach kropli, wg kolejności zdarzeń opisanych w opowiadaniu. Ilustracje pochodzą z miesięcznika Bliżej przedszkola, nr 10/2013 7. „ Wędrówka kropelki”- zabawa naśladowcza. Nauczyciel zaprasza dzieci do wcielenia się w rolę kropelki. Dzieci kucają i wyciągają główki do góry- wygrzewają się na słoneczku. Po chwili zamieniają się w parę. Zaczynają machać dłońmi i wspinać się na placach, Następnie, naśladują dreszcze i ogrzewają się rękoma, po czym powali, zaczynają przechodzić do pozycji leżącej- wpadają do wody i udają, że pływają. W tle słychać dźwięki muzyki „Jak powstaje deszcz?”- zabawa badawcza. Do słoika nalewamy gorącej wody i przykrywamy go talerzykiem, na który wysypujemy kostki lodu. Gorąca woda tworzy parę wodną, która w kontakcie z zimnem zaczęła się skraplać. I tak na ściankach słoika pojawiają się kropelki wody- deszcz. 9. „Mamy chmurki”- zabawa ruchowo- matematyczna. Chętni rodzice otrzymują sylwety chmurek z określoną ilością kropelek ( od 1-5). Dzieciom zaś, na opaski naklejane są emblematy miniaturowych sylwet. Podczas trwania utworu muzycznego, dzieci swobodnie poruszają się po sali. Na pauzę w muzyce, muszą odnaleźć swoje mamy- chmurki, czyli rodziców, którzy trzymają sylwetę z taką samą liczbą kropelek umieszczonych na ich emblematach. 10. „Jak powstaje deszcz”- praca plastyczna. Rodzice wraz z dziećmi, z dostępnych materiałów tworzą pracę plastyczną przedstawiającą zjawisko powstawania deszczu. 11. „ Dmucha wiatr”- zabawa muzyczna z wykorzystaniem instrumentów. Dmucha wiatr - dz. dzwonią dzwoneczkami, w trakcie pauzy po wersie, Szumią drzewa - dz. dzwonią janczarami, w trakcie pauzy po wersie, Idzie burza- dz. uderzają talerzami, w trakcie pauzy po wersie , I ulewa - dz. uderzają talerzami, w trakcie pauzy po wersie, A jak w domu schowam się- dz. robią daszek nad głową, Deszcz nie zmoczy mnie- dz. wykonują gest palcem "nie", Kap, kap, kap, kap, kap, kap - dz. wystukują rytm, równocześnie na drewienkach i na tamburynach, deszcz nie zmoczy mnie- dz. wykonują gest palcem "nie", Kap, kap, kap, kap, kap, kap- dz. wystukują rytm, równocześnie na drewienkach i na tamburynach, deszcz nie zmoczy mnie - dz. wykonują gest palcem "nie".12. Podziękowanie rodzicom za przybycie. Pożegnanie gości.

Dzień I . Cel ogólny: Zapoznanie ze słownictwem dotyczącym tematu Kosmosu, planet, zaciekawienie tematem. Metody: słowna - wiersz; oglądowa - pokaz czynności; czynne - zadania, ćwiczenia, metoda kierowania aktywnością Temat: Smacznie i zdrowo. Cel główny: Zapoznanie z zasadami zdrowego odżywiania. Uświadomienie wpływu odżywiania na nasze samopoczucie. Cele operacyjne – dziecko: odgaduje zagadki; rozpoznaje warzywa i owoce; opisuje warzywa i owoce pod względem ich budowy, koloru, kształtu, zapachu; segreguje produkty żywnościowe na zdrowe i niezdrowe; uczestniczy w zabawach ruchowych zgodnie z ich zasadami; współpracuje w grupie; przygotowuje zdrowy deser. Metody: praktycznego działania, słowna, pedagogiki zabawy. Formy pracy: zbiorowa, indywidualna, grupowa. Środki dydaktyczne: obrazki przedstawiające produkty żywnościowe, produkty żywnościowe, zagadki, miseczki, łyżeczki, nożyki, ściereczki, deseczki, produkty potrzebne do przygotowania zdrowego deseru, owoce, warzywa, duży arkusz papieru, klej. I. Faza początkowa: „O co chodzi?” – dzieci odgadują zagadki czytane przez nauczyciela. Po odgadnięciu dziecko przypina na tablicy obrazek przedstawiający hasło, o którym była mowa w zagadce. Po odgadnięciu wszystkich haseł dzieci oglądają przyczepione na tablicy obrazki i próbują zgadnąć, o czym będzie mowa na zajęciach. Dobra gotowana, dobra i surowa. Choć nie pomarańcza to pomarańczowa. Kiedy za zielony pochwycisz warkoczyk i pociągniesz mocno, wnet z ziemi wyskoczy. Kto z was owoc smaczny i soczysty zna, w którego nazwie na początku znajduje się słówko „ja”. Choć dziurek w nim sporo, łatać ich nie trzeba. Zjem go z apetytem razem z kromką chleba. Ten biały napój daje ci zdrowie. Nie możesz zgadnąć? Kotek ci powie. II. Faza realizacji: „Warzywa i owoce” – grupowanie warzyw i owoców. Określanie ich kształtu, barwy, zapachu, wyglądu. „Robimy zakupy” – dzieci podzielone są na grupy. Zadaniem jednej jest wybranie ze sklepu zdrowych produktów żywnościowych, a drugiej niezdrowych produktów żywnościowych. Następnie dzieci uzasadniają swój wybór. Rozmowa na temat wpływu pokarmów, które spożywamy na nasze samopoczucie. Oglądanie piramidy zdrowego odżywiania. „Nasze samopoczucie” – zabawa ruchowa z elementami technik dramowych. Dzieci stoją w rozsypce. Nauczyciel prosi, aby najpierw pokazały, jak zachowują się, gdy czują się dobrze i zdrowo. Następnie dzieci mają pokazać, jak czują się, gdy są chorzy, coś je boli, nie czują się dobrze. „Jadłospis” – układanie zdrowego jadłospisu. Spośród różnych obrazków przedstawiających produkty żywnościowe dzieci wybierają zdrowe, z których można przygotować zdrowe śniadanie, obiad, podwieczorek i kolację. „Sałatka owocowa” – zabawa ruchowa. Dzieci siedzą w kręgu na krzesełkach. Nauczyciel zamienia kolejno dzieci w owoce. Następnie podaję nazwę owocu. Wówczas wywołane dzieci zamieniają się miejscami, a nauczyciel siada na pierwszym wolnym krześle. Dziecko, dla którego zabrakło krzesła podaje hasło do kolejnej zmiany. Na hasło sałatka owocowa wszyscy zamieniają się miejscami. III. Faza końcowa: „Zdrowy deser” – wykonanie zdrowego deseru.

Одрихо սиναֆухаዜо оκ
Жըνо խ

Szal pani Jesieni - zabawy z rachowaniem. Scenariusz zajęcia dla 5-latków Program: Dziecięca matematyka / E. Gruszczyk - Kolczyńska. Blok programowy: Dodawanie i odejmowanie, rozdawanie i rozdzielanie po kilka. Cel ogólny: stwarzanie sytuacji zabawowych wymagających rachowania. Cele operacyjne: Dziecko

Autor: Czytelnik Portalu Pedagogika SpecjalnaOpublikowano: 30 października 2018 roku. Data: Grupa wiekowa: Dzieci 3-letnie Temat kompleksowy: Jesień idzie przez świat. Temat dnia: Mały deszcz i duży deszcz. Podstawa programowa I Fizyczny obszar rozwoju dziecka uczestniczy w zabawach ruchowych, naśladowczych III Społeczny obszar rozwoju dziecka używa zwrotów grzecznościowych współdziała z dziećmi w zabawie IV Poznawczy obszar rozwoju dziecka posługuje się pojęciami dotyczącymi zjawisk przyrodniczych układa rytmy, odtwarza układy przedmiotów Cele ogólne: rozpoznaje wybrane symbole np. elementy pogody uczestniczy we wspólnych zabawach Cele operacyjne Dziecko: stosuje określenia: duży, mały potrafi rozróżnić parasol duży, mały potrafi rozróżnić krople małe i duże Formy pracy: indywidualna zbiorowa Metody pracy: słowna – rozmowa, objaśnienia oglądowe – obserwacja, pokaz czynna – praktycznego działania, zadań stawianych do wykonania Warstwa biologiczna Uczestniczy w zabawach organizowanych metodą opowieści ruchowej. Warstwa psychologiczna Poznaje zjawiska pogodowe charakterystyczne dla jesieni. Stosuje słowa: duży, mały. Warstwa socjologiczna Potrafi zgodnie działać w grupie podczas zabaw ruchowych. Warstwa kulturologiczna Naśladuje ruchem deszcz. Warstwa duchowa Przestrzega umów dotyczących zgodnego funkcjonowania w grupie. Temat: Deszcz mały i duży. Środki dydaktyczne: wiersz (autor nieznany) pt. „Deszczyk pada”, chusta animacyjna, wiatrak matematyczny, kartonowe parasole, krople deszczu, piłki Przebieg zajęcia 1. Powitanie i zaproszenie do zabawy piosenką. Chodźmy wszyscy do kółeczka zatańczymy raz i dwa, tańczy misiu i laleczka, mały pajac hop sa sa. 2. Wyciszanka na początek zajęcia. Cichuteńko już siadamy i zajęcia zaczynamy. Cicho – sza, cicho-sza, cicho-sza. Gdy szybciutko usiądziemy, dużo rzeczy się dowiemy, Cicho-sza, cicho-sza, cicho-sza. Gdy ktoś chciałby nam przeszkodzić, pani palcem mu pogrozi. Cicho-sza, cicho-sza, cicho-sza. 3. Nauczyciel trzymając kroplę deszczu, wykonaną z kartonu, przekazuje ją dziecku, siedzącemu obok niego w kole za pomocą klamerki, wypowiadając zdanie: ,,Kropelkę deszczu puszczam w krąg, niechaj wróci do mych rąk”. 4. Wprowadzenie do zajęcia poprzez wysłuchanie wiersza „Deszczyk pada”. Deszczyk pada, deszczyk pada, parasolka się rozkłada. Chmurki małe się spotkały i cichutko rozmawiały. Deszczyk pada mały, duży a w kałużach są kropelki. Nauczyciel rozkłada na podłodze wycięte z kartonu parasole, duże i małe krople deszczu. Dzieci układają na dużym parasolu duże krople deszczu, na małym małe krople. 5. ,,Wiatrak matematyczny” zabawa pt: „Krople małe i duże”, układanie rytmu. Dzieci siedzą na dywanie w kole, wiatrak leży na podłodze, dzieci zajmują miejsca – każde przy jednej wstążce. Nauczyciel wręcza każdemu krople deszczu – duże i małe (wycięte z kartonu). Zwraca uwagę, że krople nie są takie same i proponuje, aby dzieci je porównały. Nauczyciel pyta o różnicę miedzy kroplami. Dzieci odpowiadają, że jedna kropla jest duża a druga mała. Nauczyciel prosi dzieci, aby podniosły do góry kroplę dużą a następnie małą. Nauczyciel układa krople małe i duże na wstążce według podanego rytmu. Zadaniem dziecka jest kontynuowanie rytmu rozpoczętego przez nauczyciela. 6. Zabawa z chustą animacyjną –Zabawa ruchowa „Duży i mały deszcz”. Dzieci ustawione w kole trzymają chustę: mały deszcz, mocny deszcz, ulewa. Wysypujemy na chustę kolorowe piłeczki, delikatnie unosimy chustę tak aby piłki nie spadły, coraz wyżej i wyżej. 7. Zabawa ruchowa z rymowanką. ,,Popatrz w niebo jakie chmury mała kropla leci z góry, kropla deszczu kap, kap, kap i już mokry cały świat” . Dzieci siedzą w kole. Zamykają oczy. Dziecko, które poczuje kropelkę wody na swoim czole wstaje i idzie za nauczycielem. 8. Podziękowanie za wspólną zabawę. Opracowanie: Grażyna Itrich Materiał nadesłany przez Czytelniczkę portalu Pedagogika Specjalna – portal dla nauczycieli

Scenariusz zajęć z zakresu edukacji matematycznej prowadzonych w grupie dzieci 5 – 6 letnich. Opracowanie i prowadzenie: mgr Małgorzata Jabłońska. Temat: Matematyka jest ciekawa – kształtowanie umiejętności dodawania i odejmowania od manipulowania przedmiotami przez rachowania na palcach i innych zbiorach zastępczych. Cele główne:

Ostatnio pobierane Znajdź dla siebie Scenariuszowi towarzyszą gotowe pomoce dydaktyczne: nagranie odgłosów różnych owadów – znajdziesz je TU; nagranie dźwiękowe: deszcz – TU; fotografie wiosennych owadów – TU; napisy do treści zabaw – TU. Uwzględniono w nim następujące cele szczegółowe – dziecko: uważnie słucha wiersza; nazywa i rozpoznaje na ilustracji mieszkańców pól i łąk; wie, dlaczego owady unikają deszczu; ćwiczy pamięć krótkotrwałą; układa proste wyrazy z rozsypanki literowej; wyszukuje te same wyrazy; sprawnie dobiera się w mniejsze grupy, tworząc koło itp.; wyznacza wynik odejmowania przy pomocy zbiorów zastępczych; wycina, składa i łączy elementy według polecenia; utrwala obraz graficzny cyfr. Przykładowe aktywności: ● Boimy się deszczu. Zabawa orientacyjno-porządkowa – nauczyciel wyjaśnia dzieciom, że skrzydła owadów są bardzo cienkie i delikatne. Zamoczone w wodzie przestają być lekkie, co bardzo utrudnia lub uniemożliwia latanie. Dlatego owady unikają deszczu. Dzieci „latają” po łące (naśladują owady). Gdy usłyszą odgłos deszczu, dobierają się w grupy z poprzedniej zabawy. Nauczyciel wydaje polecenia: • Stwórzcie małe koło... • Stańcie w szeregu... • Ustawcie się jedno za drugim... itp. ● Domek ślimaka. Praca plastyczna – dzieci wycinają z kolorowego papieru trzy paski: muszla – najdłuższy pasek, noga – krótszy pasek, czułki – najkrótszy pasek. Najdłuższy pasek ozdabiają pisakami/brokatem itp. w powtarzający się wzór. Patyczkiem do waty cukrowej (może być potrzebna pomoc nauczyciela) skręcają pasek, tak aby powstała spirala – muszla. Krótszy pasek składają na połowę. Jeden z końców zakładają do środka (do linii zgięcia) i przyklejają – to głowa. Najkrótszy pasek przecinają na pół i końcówki skręcają patyczkiem. Tak powstałe czułki przyklejają do głowy. Muszlę przymocowują do nogi. Dorysowują oczy i buzię. Ślimak jest gotowy. Pomoce Pliki umieszczone są do osobnego pobrania Your browser does not support the audio element. Your browser does not support the audio element.

Międzynarodowy Dzień Lasów to święto obchodzone 21 marca. Zostało ustanowione przez Zgromadzenie Ogólne ONZ w 2012 roku. Ma na celu uświadomić ludzkość, jak ważny jest las dla prawidłowego funkcjonowania planety. Przygotowaliśmy dla naszych Czytelników propozycje na obchody Dnia Lasów zarówno dla młodszych, jak i starszych

^{Zbliżający się Dzień Babci i Dziadka to znakomity pretekst do poruszenia tematyki związanej z pokrewieństwem i relacjami w rodzinie. Aby ułatwić wprowadzenie przedszkolaków w świat zawiłości rodzinnych proponuje swój zeszłoroczny konspekt. Przeznaczony jest on co prawda dla starszaków, ale i w młodszych grupach można go przeprowadzić, oczywiście odpowiednio usuwając z niego zbyt trudne treści. Ponadto, znajdziecie tutaj pomysł na prezent dla dziadków oraz różne materiały z Internetu, pomocne przy omawianiu tematu rodziny :) 1. „Kim jestem?” słuchanie wiersza T. Fiutowskiej: Rozwijanie umiejętności uświadamiania związków w rodzinie. Dziecko określa członków rodziny i nazywa relacje między nimi Dla mamy jestem synem, dla taty też. Dla Ciebie jestem bratem - to dobrze wiesz. Dla prababci jestem prawnukiem. Dla babci i dziadka wnukiem bez „pra”. Kim jestem dla innych? Ha! Dla Tomka jesteś kolega. On dla Ciebie też. Dlaczego? Nie mówi przecież do mnie kolego. No wiesz? Dla pani w przedszkolu jesteś starszym zuchem... dobrze, że już dla nikogo nie jesteś... maluchem. 2. Moja rodzina: utrwalenie pojęć związanych z nazwami członków rodziny na podstawie wiersza. MAMA, TATA, BABCIA, DZIADEK, SYN, CÓRKA, WNUCZEK, WNUCZKA - Dopasowywanie napisów do ilustracji przedstawiających członków rodziny. 3. Poznajcie moją rodzinę swobodne wypowiedzi dzieci na temat najbliższych. N kieruje rozmową z dziećmi na temat ich rodzin. Zadaje pytania, np.: -kto należy do Waszej rodziny? -czym zajmują się rodzice? -co robi rodzeństwo? 4. „Ukłony dla Babci i Dziadka”- zabawa ruchowa Dz. poruszają się po sali w rytm muzyki. Podczas przerwy w muzyce wykonują ukłon. 5. Drzewo genealogiczne- prezentacja sylwety Zapoznanie z pojęciem drzewo genealogiczne. Dziecko rozumie pojęcie drzewo genealogiczne i porządkuje chronologicznie członków rodziny: od dziadków do rodzeństwa. Drzewo genealogiczne- inaczej drzewo rodowe, jest graficznym przedstawieniem rozwoju rodowego określonego gatunku (tym wypadku rodziny) w postaci pnia. Od pnia rozchodzą się poszczególne odgałęzienia, linie rozwojowe. Na pniu i gałęziach drzewa umieszcza się imiona, nazwiska, a także wizerunki osób należących do tego samego rodu. - Umieszczanie „zdjęć” członków rodziny na sylwecie drzewa. 6. „Babcia z dziadkiem”- zabawa ruchowa Dzieci poruszają się po sali w rytmie wystukiwanym na tamburynie. Na hasło Babcia z dziadkiem tworzą pary (chłopiec z dziewczynką) i podskakują w kółku (za każdym razem tworzą inne pary). 7. „Drzewo genealogiczne”- karta pracy 8. Kim jest moja mama? Kim jest mój tata? zagadki tematyczne-ćwiczenia dramowe. Chętne dziecko prezentuje za pomocą mimiki, gestów, dźwięków, charakterystyczne czynności dla zawodu swojej mamy lub taty. Pozostałe dzieci próbują odgadnąć nazwę przedstawianego zawodu. 9. „Babcia i dziadek”- origami z koła. Kształtowanie umiejętności twórczych, poprzez własnoręczne przygotowanie upominków dla najbliższych. Dziecko tworzy portrety dziadków przy wykorzystaniu techniki origami z koła -wykonuje czynności wymagające zaangażowania mięśni dłoni i końców palców. 10. „Śniadanie dla Babci i Dziadka” zabawa ruchowa z elementem równowagi Dz. stoją w dwóch szeregach naprzeciwko siebie: trzymają w rękach talerzyki z kącika dla lalek ( tace), na których mają po dużym klocku. Na sygnał- 1szereg idzie w kierunku 2 szeregu, przekazuje im talerzyki i zajmuje ich miejsca. Drugi szereg musi donieść talerzyki na miejsce 1 szeregu. Inne pomoce, które mogą się Wam przydać :)} Duży karton papieru, ubrania, plakietki oznaczające słoneczną i deszczową pogodę, wyrazy do globalnego czytania, gazety, piosenka „Pan listopad” (k.mag.), krążki, sylweta przedstawiająca dziecko (dla każdego dziecka), kolorowy papier – gotowe elementy garderoby.

Temat zajęcia: Jak mamy się chronić przed deszczem?Cele ogólne: - poznanie sposobów ochrony przed deszczem,- omówienie rodzajów ubrań przeciwdeszczowych,- zapoznanie z cechami jesiennej pogody,- zapoznanie z instrumentem muzycznym: keyboardem,- rozwijanie poczucia rytmu,- kształtowanie wrażliwości na charakter melodii: smutny, wesoły, - kształtowanie mowy dziecka poprzez sytuacje sprzyjające rozwojowi mowy,- rozwijanie sprawności operacyjne:- zna sposoby ochrony przed deszczem,- potrafi wymienić rodzaje ubrań przeciwdeszczowych i czym się charakteryzują,- wie, dlaczego musimy nosić odpowiednią odzież,- wymienia cechy jesiennej pogody: deszcz, wiatr, mgły, błoto, szary krajobraz,- zna instrument muzyczny: keyboard,- potrafi powiedzieć, o czym opowiada treść usłyszanej piosenki,- zna i potrafi naśladować odgłosy, które słychać, gdy pada deszcz,- potrafi rytmizować tekst piosenki,- rozwija impresję ruchową poprzez zabawy,- rozróżnia charakter melodii: smutny czy wesoły,- rozwija logiczne myślenie poprzez udzielanie odpowiedzi na stawiane słowna: wiersz, rozmowa, objaśnienia,- czynnościowa – praktycznego działania,- zadań stawianych do wykonania,- ,,dobrego startu”Formy pracy:- zespołowa,- indywidualnaŚrodki dydaktyczne:- płaszcz przeciwdeszczowy,- kalosze,- parasol,- wiersz Joanny Kulmowej ,,Kiedy pada”- sylwety: kurtek przeciwdeszczowych z kapturem, kaloszy, parasoli, długich spodni, krótkich spodenek, podkoszulki, klapek, domu, słońca i chmury z kroplami keyboard,- tekst z nutami do piosenki ,,Deszczyk”,- grzechotki,- krążki gimnastyczne,- szablony: parasol, chmura, kalosze, liść,- farby,- gąbki, - pędzelki, - pałeczki higienicznePrzebieg zajęć1. Nauczyciel w stroju przeciwdeszczowym recytuje wiersz J. Kulmowej ,,Kiedy pada”.2. Rozmowa na temat wiersza:• O czym była mowa w wierszu?• Jak mamy chronić się przed deszczem?• Dlaczego musimy nosić odpowiednią odzież?3. Omówienie rodzajów ubrań przeciwdeszczowych: płaszcz z kapturem, kalosze i ,,Zaczarowana szafa”: Segregowanie ubrań na deszcz i słoneczną ,,Wesoły i smutny obrazek” zabawa badawcza – duży obrazek na szarym papierze: ludzi, domu, chmury i kałuże zaznaczonych czarnym flamastrem. Problemy dla dzieci:• Co przedstawia obraz?• Jaki jest ten obrazek? (smutny)• Dlaczego jest smutny?• Co zrobić, aby obrazek był wesoły? – dzieci za pomocą kolorowych sylwet ubrań przeciwdeszczowych, kaloszy, domu i parasoli ozdabiają Zabawy paluszkowe: metoda ,,Dobrego startu”. Dzieci naśladują DESZCZ przy muzyce – wystukują palcami w powietrzu, na kolanach, na plecach Zapoznanie dzieci z instrumentem muzycznym keyboardem. 8. Słuchanie piosenki: ,,Deszczyk” w wykonaniu Rozmowa na temat treści i nastroju piosenki.• Próba określenia nastroju piosenki (smutna czy wesoła)• O czym opowiada tekst piosenki?• Jakie odgłosy słychać, gdy pada deszcz? (ćw. logopedyczne)10. Zabawa ruchowa: Spacer w czasie deszczu – wykorzystanie krążków gimnastycznych. Dzieci spacerują po dywanie podczas, gdy nauczyciel gra piosenkę ,,Deszczyk” i omijają kałuże (krążki). Kiedy nauczyciel przestaje grać i dzieci słyszą grzmoty podnoszą parasole (krążki) i chowają się pod nie, aby nie Ponowne zagranie piosenki przez nauczyciela z akompaniamentem dzieci na grzechotkach, poprzedzone rytmizowaniem tekstu (klaskanie w rytm wymawianych słów): Deszczyk pada kap, kap, kap,Jesień w sadach kap, kap, kap12. Ćwiczenia graficzne – podział dzieci na cztery grupy. Pierwsza grupa otrzymuje szablon parasola, druga chmury, trzecia kaloszy i czwarta jesiennego liścia. Przy użyciu farb, jedna grupa maluje szablon palcami, druga pędzelkami, trzecia gąbkami, a czwarta pałeczkami higienicznymi.

- koperta dla każdego dziecka z cyframi od 1 do 4 - stolik dla lalek - 5 lalek - 5 plastikowych talerzyków - 5 filiżanek - ilustracja drukowanej i pisanej cyfry „5” - kolorowe druciki - plastikowe klocki - książka „ABC. Książka sześciolatka” cz. 2 str. 12, 13 - ołówki - kredki - papierowe koła w pięciu kolorach z cyfrą 1

Scenariusz zajęć dla 5 i 6-latków – Wodne eksperymentyI. Temat zajęć: Wodne Cele ogólne:- Rozbudzenie ciekawości otaczającego Prowadzenie obserwacji i wyciągnięcie wniosków z doświadczeń i Cele operacyjne:Dziecko:- zna zasady obowiązujące podczas prowadzenia doświadczeń,- podejmuje próby przewidzenia wyniku doświadczenia oraz wytłumaczenia go,- przeprowadza doświadczenia zgodnie z instruktażem nauczyciela,- czerpie radość z doświadczania i Metody:- metody oparte na działaniu (metody czynne),- metody oparte na obserwacji (metody oglądowe),- metody oparte na słowie (metody słowne).V. Formy:- praca indywidualna,- praca grupowa,- praca Środki dydaktyczne: szklanki, słoik, woda, sól, cukier, kawa, kakao, monety, barwnik, pianka do golenia, olej, tabletka musująca, sól, Przebieg zajęć:1. Wprowadzenie do zajęć – zagadka słowna o „Jaka jest woda?” – pogadanka na temat właściwości „Wyścigi” – zabawa ruchowa w na dwie grupy - ustawienie w rzędzie, na sygnał dźwiękowy pierwsza dwójka niesie kubek pełen wody, tak aby nic się nie wylało. Wygrywa ta drużyna, która pierwsza skończy Zabawy badawcze przeprowadzone przez n-lkę z pomocą dzieci:• „Rozpuści się czy nie?” Potrzebne składniki: sól, cukier, kakao, kawa, woda, doświadczenia:1. Napełnienie szklanki Wrzucenie po 1 łyżeczce wymienionych Zamieszanie i obserwacja co się wyciągnięcia winsoku.• „Ile się zmieści”Potrzebne składniki: szklanka, woda, doświadczenia: szklanki wodą po Wrzucanie monet – powoli, ostrożnieObserwacja, próba wyciągnięcia wniosku.• „Kolorowy deszcz”Potrzebne składniki: słoik wypełniony wodą, pianka do golenia, barwnik doświadczenia:1. Napełnienie słoika woda, wyciśnięcie pianki do golenia na powierzchnię Zaaplikowanie barwnika bezpośrednio na doświadczenia, próba wyjaśnienia jak powstaje deszcz.• „Lampa lawa” Potrzebne składniki: szklanka z wodą, olej, barwnik, tabletka doświadczenia:1. Dodanie do szklanki z wodą Przelanie substancji do szklanki z Następnie dodanie tabletki Zabawa badawcza „Magiczny ziemniak” przeprowadzona przez dzieci, z pomocą n-lki:Potrzebne składniki: woda, sól, doświadczenia:1. Podział na zespoły. 2. Nalanie wody do dwóch szklanek, dodanie do jednej z nich Następnie umieszczenie w szklankach po plasterku eksperymentu, próba wyciągnięcia Podsumowanie zajęć – dokończenie dokończenia zdania: Na zajęciach najbardziej podobało mi się...

Scenariusz zajęć otwartych dla rodziców. Oddział przedszkolny: 5,6 - latków. Data: 28.10.2010r. Prowadząca: mgr Anna Macherzyńska. Temat zajęć: „Lubię jesień" - utrwalenie wiadomości dotyczących aktualnej pory roku w oparciu o zabawy dydaktyczno - ruchowe. Scenariusze zajęć z rytmiki można wykorzystać na różne sposoby, podczas różnorakich zajęć. Poszczególne ćwiczenia i zabawy powiązane są z konkretnymi piosenkami i nie tylko. Scenariusze można wykorzystać jako zupełnie osobne ćwiczenia, pobudzające wyobraźnię i myślenie twórcze, a także takie, które uspakajają i relaksują 5-latki Wrzesień1. Ćwiczenia rytmiczno-ruchowe utrwalające poruszanie się przy muzyce: bieg, marsz i podskok;2. Ćwiczenia rytmiczno-ruchowe utrwalające rozwinięte zdolności muzyczne w grupie 4-latków;3. Zabawy muzyczno-ruchowe związane tematycznie z jesienią;4. Ćwiczenia rytmiczno-melodyczno wspomagające rozwój ruchowy dzieci. Październik1. Muzyka inspiracją d9o rysowania jesieni;2. Układanie akompaniamentu perkusyjnego do piosenki pt.” W deszczu” sł. G. Jędrka, muz. R. Majewski;3. Nauka kroku podstawowego polskiego tańca narodowego – krakowiaka;4. Utrwalenie kroku podstawowego krakowiaka. Listopad1. Ćwiczenia ruchowe wspomagające muzyczny rozwój dzieci;2. Ćwiczenia rytmiczno – melodyczne tematycznie związane z jesienią;3. Wprowadzenie formy muzycznej ABA;4. Ćwiczenie rytmiczno-melodyczne utrwalające formę ABA. Grudzień1. Przypomnienie formy tańca śląskiego „Grozik”;2. Wprowadzenie tematyki zimowej poprzez plastyczne odzwierciedlenie słuchanej muzyki. Nauka piosenki pt. „Choinkowa zabawa” sł. Styczeń muz. Bożena Forma;3. Ćwiczenia rytmiczne z woreczkami. Utrwalenie piosenki pt. „ Choinkowa zabawa” ;4. Zabawy rytmiczno-melodyczne tematycznie związane zimą. Styczeń1. Nauka kroku podstawowego walca; kroku podstawowego walca powiązane z wprowadzeniem nowych figur tanecznych; ruchowo-rytmiczne połączone z nauką piosenki pt. „Straszna zima” sł. muz. B. Forma; akompaniamentu instrumentalnego do piosenki pt. „Straszna zima” Luty1. Realizacja ćwiczeń rytmicznych z zastosowaniem dynamiki;2. Realizacja ćwiczeń ruchowych z u żuciem Zabawy rytmiczno-melodyczne wspomagające ogólny rozwój ruchowy dzieci;4. Wprowadzenie zabawy tanecznej „Miotlarz”. Marzec1. Ćwiczenia rytmiczno-melodyczne z hula-hoopem;2. Ćwiczenia rozwijające wrażliwość muzyczną i słuch dzieci;3. Rozwijanie improwizacji ruchowej u dzieci;4. Ćwiczenia ruchowe kształcące poczucie przestrzenne, równowagę i koordynację ruchów. Kwiecień1. Ćwiczenia muzyczne wyzwalające działalność twórczą związane z wiosną;2. Ćwiczenia rytmiczno-melodyczne pobudzające wyobraźnię muzyczną dzieci;3. Zajęcia ruchowe prowadzone metodą A. i M. Kniessów;4. Nauka piosenki pt. „Sprzątać las” sł. G. Jędrka, muz. R. Majewski. Maj1. zapoznanie dzieci z brzmieniem i wyglądem skrzypiec;2. Zapoznanie dzieci z brzmieniem orkiestry symfonicznej;3. Ćwiczenia i zabawy ruchowe uwrażliwiające dzieci na element melodyczny w muzyce;4. Kształcenie umiejętności rozpoznawania barw poznanych instrumentów występujących w orkiestrze symfonicznej oraz odgłosów dobiegających z otoczenia. Czerwiec1. Ćwiczenia Wrzesień zabawy ruchowe utrawalające określenie kierunku linii melodycznej, tempa, dynamiki;2. Ćwiczenia rytmiczne utrwalające rozpoznawanie metrum oraz charakter słuchanej muzyki;3. Ćwiczenia i zabawy ruchowe tematycznie związane z latem;4. Ćwiczenia Wrzesień zabawy ruchowe Wrzesień krążkiem. 6 - latki Wrzesień1. Przypomnienie brzmienia: skrzypiec, pianina, trąbki i bębenka;2. Nauka piosenki pt. „Wspomnienia z wakacji” sł. i muz. B. Forma. Przypomnienie kroku walca;3. Utrwalenie piosenki pt. „ Wspomnienia z wakacji”;4. Wprowadzenie kroku tanecznego polki. Październik1. Utrwalenie kroku polki połączone z nauką nowych figur;2. Nauka piosenki pt. „ Idziemy do sadu” sł. i muz. B. Forma;3. Utrawelenie piosenki pt.” Idziemy do sadu”. Gra na instrumentach perkusyjnych;4. Ćwiczenia i zabawy ruchowe wspogające ogólno-ruchowy rozwój dzieci. Listopad1. Nauka piosenki pt. „ Jesień” sł. i muz. B. Forma;2. Układanie akompaniamentu perkusyjnego do piosenki pt. „Jesień”;3. Wprowadzenie figur tanecznych do trojaka;4. Utrwalenie kroków tanecznych trojaka. Grudzień1. Nauka piosenki pt. „Choinkowa zabawa” sł. i muz. Styczeń. Forma;2. Utrwalenie piosenki pt. „Choinkowa zabawa”;3. Trójdźwięk majorowy;4. Ćwiczenia Styczeń zabawy ruchowe ze skakanką. Styczeń1. Nauka piosenki pt. „ Kochamy was” sł. i muz. B. Forma;2. Forma AB i akompaniament perkusyjny;3. Przypomnienie formy ABA;4. Utrwalenie formy ABA. Luty1. Ćwiczenia gimnastyczno-ruchowe rozwijające poczucie muzykalności i rytmu; 2. Tekst piosenki pt. „Straszna zima” B. Formy inspiracją do recytacji;3. Ćwiczenia i zabawy muzyczne uwrażliwiające dzieci na formę muzyczną;4. Ćwiczenia i zabawy muzyczne wspomagające gimnastykę twórczą. Marzec1. Nauka piosenki pt. „Śpioch” sł. M. Majewska, muz. R. Majewski;2. Ćwiczenia ruchowe z woreczkami;3. Wprowadzenie kroku podstawowego do poloneza;4. Utrwalenie kroku poloneza. Kwiecień1. Wprowadzenie formy ronda poprzez naukę piosenki pt. „ Deszczyk” sł. i muz. B. Forma;2. Utrwalenie piosenki pt. „Deszczyk”;3. Nauka piosenki pt. „ Parasole” sł. i muz. B. Forma;4. Układanie ak9ompaniamentu perkusyjnego do piosenki pt. „Parasole”. Maj1. Nauka piosenki pt. „Moja mama” sł. G. Jędrka, muz. R. Majewski. Tempo, dynamika, metrum;2. Utrwalenie piosenki pt. „Moja mama”. Kanon rytmiczny;3. Nauka piosenki pt. „Płynąć statkiem” sł. i muz. B Forma;4. Utrwalenie piosenki pt. „Płynąć statkiem”. Przypomnienie brzmienia: skrzypiec, trąbki i fortepianu. Czerwiec1. Ćwiczenia i zabawy melodyczno-rytmiczne wspomagające ogólno-ruchowy rozwój dzieci;2. Ćwiczenia i zabawy taneczne przy muzyce;3. Ćwiczenia i zabawy ruchowe ze wstążką;4. Ćwiczenia i zabawy muzyczne tematycznie związane z latem KLIKNIJ I ZOBACZ POZOSTAŁE AUKCJE

Temat zajęcia: „Pod parasolem” – malowanie pastelami według instrukcji. 7. Cele ogólne: - nazywanie podstawowych kolorów – czerwony, zielony, żółty, niebieski, - wdrażanie do wykonywania i kończenia pracy plastycznej. 8. Cele operacyjne: - wykonuje pracę plastyczną według instrukcji nauczyciela, - przykleja gotowe elementy

Konspekt zajęć w przedszkolu dla pięciolatków Temat: Male radości i małe smutki. Cele: dzieci dowiadują się czym są emocje, dzieci potrafią je nazwać, rozpoznać i pokazać kształtowanie umiejętności radzenia sobie z uczuciami. Formy: Praca zbiorowa Metody: zabawy edukacyjne, pogadanka. Przebieg zajęć: Czynności organizacyjno – wprowadzające. Przywitanie prowadzącego z uczniami. Usadzenie przedszkolaków w kręgu. Nauczyciel rysuje na tablicy wielkie czerwone serce, może też pokazać przygotowane wcześniej i wycięte z papieru. Dzieci mają za zadanie podać skojarzenia związane z malunkiem. Prowadzący próbuje naprowadzić dzieci do ciągu skojarzeń związanych z sercem – miłością, uczuciami (np. Gdzie powstają uczucia? W sercu…) Krótka pogadanka prowadzącego o uczuciach – czym są, jakie są najczęstsze. Prowadzący wymienia 5 podstawowych uczuć: radość, złość, smutek, strach zdziwienie. Każdy z przedszkolaków ma za zadanie narysować na kartce buźkę przedstawiającą wybraną emocję. Dzieci nie pokazują kolegom rysunków, następnie kilkoro wybranych przedszkolaków próbuje naśladować mimiką uczucie, które narysowali. Pozostali zgadują. Rozmowa prowadzącego z dziećmi: kiedy jesteś radosny? Kiedy jesteś smutny? Co można zrobić, aby zniknęły smutki? Nauczyciel czyta dzieciom bajkę terapeutyczną, pt. „Na wiejskim podwórku (załącznik). Prowadzący ustawia dzieci w pociąg. Następnie nauczyciel zapowiada im, że wybiorą się w podróż do tajemniczego kraju. Na każdej stacji panuje inny nastrój – np. w krainie złości ludzie chodzą obrażeni, źli, zagniewani, tupią nogami. Na koniec podróży pociąg wraca do sali, a dzieci opowiadają, w której krainie podobało im się najbardziej. Mimiczna gra podsumowująca zajęcia; Prowadzący czyta zdania, a dzieci mają za zadanie zrobić odpowiednią minę do odczytywanego tekstu, np.: Ala dostała prezent od mamy; Karolina zgubiła klucze. Podziękowanie za zajęcia. Załącznik 1. Bajka „Na wiejskim podwórku” autor Tatiana Jankiewicz Za górami, za lasami, wśród złotych pól i zielonych traw, na pięknej polanie otoczonej dębami znajdowała się wioska, a na jej skraju małe podwórko, na którym mieszkały zwierzęta. Wśród mieszkańców były czarno-białe krówki, różowe świnki, brodate kózki, żółte kaczuszki, kurki, indyki i milutkie króliki. Życie tam płynęło spokojnie, a zwierzątka żyły w wielkiej przyjaźni. Całe dnie spędzały na zabawach, figlach i psotach. Były dla siebie miłe, dobre i uczynne, często mówiły proszę, przepraszam, dziękuję. Wszystkie zwierzęta bardzo się lubiły i pomagały sobie w trudnych chwilach. Zwierzątka dbały o swój wiejski ogródek, w którym rosły piękne, kolorowe kwiaty. Codziennie troszczyły się o nie, podlewały je, a one odwdzięczały się kolorami, jak tęcza i cudownym zapachem. I tak mijał dzień za dniem, miesiąc za miesiącem… Pewnego dnia stało się coś strasznego. Na wiejskie podwórko wkradła się ZŁOŚĆ. Niespostrzeżenie zapanowała nad każdym mieszkańcem podwórka. Szeptała zwierzątkom niemiłe słówka, namawiała do kłótni. Od tego czasu na podwórku zapanował bałagan i hałas. Zwierzęta kłóciły się ze sobą – świnki wyzywały kózki, kaczki wyzywały kurki, a koniki podstawiały kopytka owieczkom i rżały ze śmiechu, gdy te przewracały się. Nie myślały o tym, że komuś może stać się krzywda. Zapominały o magicznych słowach. Nie potrafiły już bawić się razem, krzyczały na siebie, hałasowały i przestały uśmiechać się do siebie. Były dla siebie niemiłe, co bardzo cieszyło ZŁOŚĆ. Zwierzątka zapomniały również o swoim ogrodzie, o kwiatkach, pięknych jak tęcza, które powoli stawały się coraz brzydsze i już tak nie pachniały. Wieść o hałaśliwym i skłóconym podwórku rozniosła się po całym świecie i dotarła do dobrej, wiosennej wróżki, która postanowiła pomóc zwaśnionym zwierzętom. Zasmuciła się bardzo ujrzawszy ogródek pełen zwiędniętych kwiatów oraz wykrzywione od złości miny zwierzątek. Czarodziejka prosiła zwierzęta, by zmieniły swoje postępowanie, prosiła ZŁOŚĆ, by ta opuściła wiejskie podwórko i odeszła daleko ,daleko…ale ani zwierzątka, ani ZŁOŚĆ nie słuchały jej. Wtedy wróżka podarowała zwierzętom magiczne pudełko i poprosiła, by złapały w nie ZŁOŚĆ. Zwierzątka bardzo ucieszyły się z prezentu ,ponieważ były już bardzo zmęczone ciągłymi kłótniami. Gdy ZŁOŚĆ spała, złapały ją i włożyły do pudełka. W pudełku Złość zamieniła się w coś miłego i przyjemnego, w coś, co pozwoliło zwierzętom zrozumieć, że o wiele przyjemniejsze jest życie w zgodzie, gdzie nie ma hałasu, kłótni i gdzie panuje przyjaźń… Na wiejskim podwórku znowu zapanował ład i porządek…